Lukas 6:27-36

Wat beteken dit om waarlik lief te hê? Is dit maar net om diegene wat vir jou dierbaar is, jou gesin, familie, vriende, mede-gelowiges lief te hê? Die eise wat Jesus in vanoggend se Skrifgedeelte stel, plaas jou onder ‘n baie duidelike keuse: jy moet liefde onvoorwaardelik uitlééf of jy sal deur die wêreld verswelg word. Jesus begin met die harde woorde: “Julle moet julle vyande liefhê”. Dit beteken letterlik dat jy nie maar net neutraal of afsydig teenoor jou vyande moet staan nie, maar dat dit ‘n aktiewe, praktiese liefde moet wees. Lees ons verder, dan sien ons dat dit selfverloëning van ons vra om hierdie liefde waarlik te kan uitleef.

Ons samelewing vandag verskil radikaal van dié in Lukas se verhaal. Tóg is daar sekere ooreenkomste wat beide samelewings baie moeilik maak vir die gelowige. Jesus se samelewing was een van gee en neem. Die rykes het gegee slegs as hulle baie seker was dat hulle dit weer sou terugkry. Dit het nie net gegaan oor aardse goed nie, maar ook oor dinge soos lojaliteit en ondersteuning. Jesus keer die hele gedagte van “Ek sal goed wees vir jou solank jy goed is vir my”, onderstebo. Dis nie liefde nie! Jy laat nie jou gedrag bepaal deur wat mense aan jou doen of van jou sê nie, maar alleen deur wat God wil hê dat jy moet doen.

Ek en jy wil baie gou sê dat hierdie preek van Jesus darem ‘n bietjie onregverdig is: Hoe kan Hy van my verwag om iemand aktief lief te hê as die persoon my vervolg en lelik is teenoor my? Dalk moet ons ‘n bietjie in perspektief kyk na hierdie opdrag.

Laat ‘n bietjie jou gedagtes gaan na die tyd voordat Jesus jou gered het - hoe was jou lewe toe? Het jy in daardie tyd waarlik probeer om volgens God se wil te leef? Ek glo nie! Was jy toe waarlik lief vir Hom? Ek dink nie so nie! As ek maar aan my eie lewe terugdink - ja, ek het tóg halfhartige pogings aangewend om Hom te plesier, soos om kerk toe te gaan en Bybel te lees (af en toe) en te probeer bid. Dit was alles dinge om my gewete te sus. As ek in daardie eerste twintig jaar van my lewe wat ek verantwoordelik gehou kon word vir wat ek doen, slegs tien keer per dag gesondig het (eintlik was dit baie meer), dan het ek 70’000 oortredings agter my naam gehad!

Ten spyte van al hierdie dinge het die Here besluit om my ‘n totale nuwe begin te gee met ‘n silwerskoon doek. Al was ek Sy vyand, en al het ek alles gedoen wat sleg was, het Hy nogtans my sondes vergewe en my ‘n splinternuwe lewe gegee. Al het ek Hom so bitter seer gemaak, het Hy vir my die grootste geskenk van alles gegee: die ewige lewe saam met Jesus. Al was my lewe vuil en verrot, het Hy steeds vir my die Heilige Gees in my lewe gegee.

Toe eensklaps verander alles, en ek lewe ‘n skoon en rein en heilige lewe........ Nooit gesien nie! Wys my die gelowige wat ‘n sondelose lewe lei. Hy is dood! Al probeer ek ook hóé hard om volgens God se wil te lewe, kry ek dit nie eers náástenby reg nie, en elke dag trap ek maar weer in die talle slaggate van sonde. Ten spyte van die feit dat ek die Here so diep teleurstel talle male elke dag, bly oorlaai Hy my steeds met liefde en goedheid. Hy bly maar elke keer weer vergewe en vergewe en vergewe.

Ek glo dat jy jou eie lewe nie juis anders kan beskryf nie. Hou dit in gedagte terwyl jy nou weer ‘n slag hierdie preek van Jesus lees. Eers dán begin dit sin maak! Dan klink dit gladnie meer so onregverdig nie. As die Here soveel keer die oë toemaak oor my eie vyandigheid teenoor Hom, en my dan boonop oorlaai met liefde, dan durf ek nie anders as om ook ander mense lief te hê nie. Dan kan dit nie anders nie dat ek diegene wat my afknou en slegsê en lelik is teenoor my, aktief liefde gee. Dit moet ‘n liefde wees wat nie maar net ‘n glimlag van my kant wys nie, maar ‘n praktiese doen-liefde.

Jesus sê hier ‘n paar dinge waaraan ons maar moeilik sluk. Vers 30: “Aan elkeen wat iets vra moet jy gee.” Hieroor is daar al sommer baie debatte gevoer! Wat byvoorbeeld van die talle bedelaars wat elke dag ons lewens so verpes en versuur? Bedoel Jesus werklik dat ek vir die bedelaars moet gee as hulle kom bedel? My eerste reaksie is dat ek mos wéét wat daardie kêrel met die geld gaan doen. Hy gaan drank of dwelms daarmee koop! As ek vir hom gee, help ek hom mos net verder in sy ellende in!

Die vraag is: hoe seker is ek van my saak? Wie sê dat die man nie dalk sy werk verloor het, en dat hy nou met hierdie bedelgeld sy vrou en kinders aan die lewe moet probeer hou nie? Wie is ek in elkgeval om te oordeel?

Maar hierdie is eintlik 'n onderwerp vir ons volgende dagstukkie! Ek gaan nie vir jou 'n antwoord gee op die vraag of ek moet gee of nie. Dit is iets wat jy persoonlik met die Here moet uitmaak.

Gebed:

Here, ek leef nie eers naastenby my liefde uit soos wat U van my vra nie. Vergewe my en lei my om waarlik liefde te leef.